بررسی میزان بروز فیستول پانکراس پس از انجام پانکراتیکو ژوژنوستومی در بیماران تحت جراحی whipple

مقدمه: عمل جراحی پانکراتیکو دئودنکتومی (whipple) درمان انتخابی برای بیمارانی است که دارای توده های خوش خیم یا بدخیم در ناحیه ی سر پانکراس می باشند. آناستوموز پانکراس، به عنوان مهم ترین بخش این عمل جراحی تلقی می شود. فیستول پانکراس، مهم ترین عارضه پس از این جراحی می باشد. روش ها: این مطالعه بر روی بیماران مبتلا به تومور پانکراس که در سال های 94-1390 تحت جراحی پانکراتیکو دئودنکتومی و آناستوموز پانکراتیکو ژوژنوستومی در شهر اصفهان قرار گرفتند، انجام گردید. با توجه به معیارها و تعاریف جدول international study group of pancreatic fistula (isgpf)، میزان بروز فیستول پس از جراحی whipple در بیماران ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون 2 χ تحلیل گردید. 050/0 > p به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه ی آینده نگر، 82 بیمار تحت بررسی قرار گرفتند. میزان بروز فیستول پانکراس پس از انجام آناستوموز پانکراتیکو ژوژنوستومی، 26 بیمار (7/31 درصد( بر اساس درن راست گزارش شده و بر اساس درن چپ 14 بیمار (0/17 درصد) بود. با وجود این که بین بروز فیستول پانکراس و اندازه ی مجرای پانکراس، ارتباط معنی داری یافت شد، سن، جنس، هیستولوژی تومور و قوام پانکراس، تأثیری در بروز فیستول پانکراس نداشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، اندازه ی مجرای پانکراس کمتر از 3 میلی متر، یک عامل خطر برای بروز فیستول پانکراس است و میزان بروز فیستول پانکراس بر اساس محل درن متفاوت می باشد.